رابطه سبک های مدیریت مدیران با رضایت شغلی و سلامت روانی معلمان

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه‌ بین سبک‌های مدیریت مدیران با رضایت شغلی و سلامت روانی معلمان شهر بوکان بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. .از بین 102 مدیر، 63 نفر (27 زن و 36 مرد) و از بین 2700 معلم، تعداد 338 نفر (149 زن و 189 مرد) از مدارس شهرستان بوکان به روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه سبک‌سنج (Luthans, 1989)، شاخص توصیف شغل(JDI) (Smith, Kendall and Hullin, 1969) و پرسشنامه سلامت روانی (12- GHQ) (Goldberg and Hiller, 1970) استفاده شد. داده های بدست آمده با استفاده از شاخص های توصیفی و استنباط آماری نظیر آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته‌های بدست آمده نشان داد: سبک مدیریت انسان‌مدارانه مدیران با رضایت شغلی معلمان رابطه مثبت و معنی‌دار و با سلامت روانی معلمان رابطه منفی و معنی‌داری دارد. سبک مدیریت وظیفه‌مدارانه مدیران با رضایت شغلی معلمان رابطه منفی و معنی‌دار و با سلامت-روانی معلمان رابطه مثبت و معنی‌داری دارد. بین رضایت شغلی و سلامت روانی معلمان رابطه منفی و معنی‌داری وجود داشت. هم‌چنین، براساس یافته ها بین مدیران مدارس ابتدایی، راهنمایی و متوسطه در سبک مدیریت انسان مدارانه تفاوت معنی داری وجود دارد، ولی بین آن ها در سبک مدیریت وظیفه مدارانه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بنابراین، رضایت شغلی و سلامت روانی معلمان مدارس بستگی زیادی به نوع سبک مدیریت مدیر دارد. مدیرانی که نگرش انسان مدارانه نسبت به معلمان داشته باشند، رضایت از شغل و میزان سلامت روانی آنان را بهبود می بخشند.